Nereye Aitsin?

Doğru olan hangisi inanın bende bilmiyorum. İnsan var olduğu yerin kıymetini belki oradan gitmeden bilemiyor. Ya da bulunduğumuz yerlerde sonsuza dek kalmanın iyi geleceğini sanıyoruz. Her ikisi de olabilir.

İnsan doğduğu yere mi aittir yoksa olmak istediği yere mi? Doğduğu yerde kalmamış, şehirler değiştirmiş biri olarak söylüyorum. Bu yolculukta insan kime güveneceğini her zaman sorguluyor. Ama bunun yanında yeni başlangıçlar yaptığı için aslında bir nevi kendini yeniliyor. Mesela hayatım boyunca bir mahalleye çok büyük bağlarla bağlanmadım. Bence bu doğru bir şey. Çünkü insan bağlandığı zaman bir yere körü körüne önündeki fırsatları da kaçırıyor, farklı yerlerde görmesi gerekenleri göremiyor, tanınması gereken insanları tanımıyor, farklı yollar denemiyor. Mahalle kültürünü oldum olası sevmişimdir, çok da desteklerim. Ama insan hayatı boyunca keşfetmeli, sabit kalmamalı diye düşünüyorum. Buna her zaman heyecanım oldu, hemen yarın bile şehir değiştirebilirim.Sıfırdan başlamak her ne kadar çok büyük bir risk olsa da aynı zamanda çokta heyecanlı geliyor. Bu kez burada ne bulacağım ya da beni neler bekliyor soruları insana tutunmak için yeni sebepler sağlıyor. Bu demek değil ki her gittiğin yer harika şeyler çıkartıyor karşına. Hayır değil. Hatta bazen kötü şeyler daha çok çıkıyor karşına.. Bu da yıpratabiliyor tabi. Bir kötü yanı da içinde sürekli özlem duygusu var oluyor. Çünkü yeri geliyor yürüdüğün yolu bile özlüyorsun. Ama en çok da orada bağ kurduğun insanları, özlüyorsun. Özlemem dediğin, sevmiyorum dediğin şeyleri oradan uzaklaşınca sevdiğini fark ediyorsun. Doğduğu yerde ölen, hayatı boyunca hiçbir yere gitmemiş bir çok insan var. Bu kötü bir şey mi ? Asla değil. Belki de insana en güvende tutan buydu. En azından risk yok. Ama bir yere varmayı, orada izler bırakıp, sonra orayı burnumun direğini sızlatacak kadar özlemeyi bir başka seviyorum.. Önceden bu duyguların çok az insanda olduğunu sanıyordum. Sosyal medya sayesinde ne kadar çok olduğumuzu gördüm. Bu da insana mutluluk veriyor. İşte yalnız değilmişiz hiç.. Şu uzun yollarda, kocaman valizlerle..