Fakat nereye gidersek gidelim, mutlaka bir sofrada kendimizi buluruz. Çünkü tadın olduğu yerde hayat vardır. Ben mutfakta her tabak çıktığında aynı duyguyu hissederim: Bir yere davet ediyoruz insanları. Bir kültürün hafızasına, bir toplumun ruhuna… İşte tam burada Gastrofizik devreye giriyor. Yani yemeğin sadece “ne” olduğuyla değil, “nasıl hissettirdiğiyle” ilgilenen bilim. Bir domatesi düşünün. Güneş görmüş mü? Toprağı ne anlatıyor? Rengi ne kadar canlı? Kokusu çocukluğunuzdan bir anı getiriyor mu? Gastrofizik bize şunu söylüyor: Yemek beş duyunun ortak tiyatrosudur. Tat, koku, renk, dokunma ve hatta ses… Çıtır bir kabuğun sesi bile beynimizde mutluluk hormonlarını harekete geçirir. Türkiye bu konuda dünyanın en şanslı ülkelerinden biri. Hem coğrafyamızın sunduğu bereket hem de tarihimizin bize bıraktığı kültür zenginliği sofralarımızı dünyaya açılan bir turizm köprüsüne dönüştürüyor. Bursa’nın kara inciri, Ege’nin zeytinyağı, Antep’in antep fıstığı, Kars’ın gravyeri… Her biri birer turizm elçisi aslında. Bir şef olarak görevim sadece lezzeti yaratmak değil; o lezzetin hikâyesini korumak ve geleceğe taşımak. Çünkü turist bir şehirde sadece fotoğraf çekmez. Bir ısırık alır… ve eğer o ısırık kalbine dokunmuşsa geri döner. O yüzden mutfaklarımızda her gün görünmeyen bir diplomasi yürütülür. Her tabak “Bu ülkeyi seveceksin” diye fısıldar. Gastronomi turizmi, işte bu sessiz fısıltıların birleşmiş hâlidir. Bu köşede ben size sadece tarif anlatmayacağım… Bazen bir ürünün topraktan sofraya yolculuğunu, bazen bir ustanın mesleğine olan aşkını, bazen bir tabağın neden sizi mutlu ettiğini konuşacağız. Çünkü tadın olduğu yerde bilim var, kültür var, seyahat var. Ve en önemlisi: İnsan var. Siz de kemerlerinizi bağlayın. Lezzetin rotasında birlikte keşfe çıkıyoruz. Gastronomi, yalnızca tabaktaki lezzetten ibaret değil. Biz şefler, misafirlerimize hatırlayacakları bir an, bir duygu, bir yolculuk tasarlıyoruz. İşte bu yüzden Gastro Fizik, mutfağın yeni penceresi. Her tabağın ardında bir bilim, her lokmada bir hikâye var.