Türkiye mutfağı sadece yemeklerden ibaret değildir; o, binlerce yılın izini taşıyan bir kültürel miras atlasıdır. Mezopotamya’dan Anadolu’ya, Trakya’dan Mezra’ya kadar uzanan bu topraklarda, yemek yalnızca karın doyurmaz — tarih anlatır, kimlik taşır, uygarlık kurar. Bugün “Türk mutfağı” dediğimiz şey, aslında insanlığın ilk tarım izi olan buğdayın Mezopotamya’da ekildiği o günden bugüne, birlikte yaşamış halkların, dillerin, inançların ve sofraların ortak hafızasıdır. Çünkü mutfağın dini yoktur; coğrafyası vardır. Ancak şu da bir gerçektir ki; halkların dili, dini, göçleri ve töreleri, yüzyıllar boyunca mutfak dediğimiz bu büyük belleği şekillendirmiştir. Bugün Türkiye mutfağı, yalnızca Anadolu’ya ait değil; dünyaya ait, dünya için besleyici bir mirastır. Dünyanın dört bir yanında şefler, gastronomlar ve akademisyenler bu mutfağı anlamaya çalışıyor. Çünkü burada sadece yemek değil, medeniyet pişiyor. Diyarbakır’dan Hatay’a, Trabzon’dan Edirne’ye kadar uzanan bu coğrafyada, hem doğunun baharatı, hem batının tekniği, hem kuzeyin doğallığı, hem güneyin bereketi aynı tencerede kaynıyor. Dünyaya Nasıl Sesleneceğiz? Türkiye mutfağını dünyaya taşımak, sadece bir ihracat meselesi değil; bir anlatı, bir strateji, bir medeniyet anlatımı meselesidir. Bu büyük mirası hangi dille, hangi vizyonla anlatacağımıza karar vermemiz gerekiyor. Çünkü bu sadece bir gastronomi meselesi değil; Türkiye’nin kültürel diplomasi alanındaki en güçlü kozlarından biridir. Sloganik Vurgular: Geçmişi pişiriyoruz, geleceği besliyoruz.” İlk buğdayın izinde, yeni sofralara Mezopotamya’dan dünyaya: İnsanlığı besleyen lezzet.”Mutfağın dini yoktur. Coğrafyası ve hafızası vardır.” Bu yazı, Türkiye mutfağına evrensel bir bakış açısı kazandırmak ve bu büyük mirası dünyaya taşıma vizyonuna bir davet niteliğindedir. Chef Mehmet Kudat olarak inancım şudur: “Bizim mutfağımızda sadece yemek değil, insanlık pişer. Ve artık o lezzeti dünyayla paylaşma zamanıdır.